Schootboekje 'Bidden met kleuters' Stef Desodt en Chantal Kees

Nieuw schootboek: 'Bidden met kleuters' van Stef Desodt en Chantal Kees.
Dit heb ik geplukt van de website Die Keure.

 Positief aan dit boek:

+ Eenvoudige taal.
+ Ongedwongen communicatie met Jezus, met God.
+Activiteiten  bij het gebed, gebed wordt ondersteund met gebaren en met prenten.
+Mooie tekeningen, duidelijk, niet te veel.
+De nummering ondersteund de gebaren.

Minder aan dit boek is:
- De prijs. Als ik dit aan mij directeur ga vragen, dan weet ik dat hij de prijs niet ziet zitten.
  Ook ik persoonlijk zou het boek niet aankopen omwille van de prijs.
-De nummering van de verzen volgen niet altijd de volgorde van de prenten hoewel dit wel mogelijk had kunnen geweest zijn.  Zie hierboven: prent 1 de kleuter is blij en cijfer 1 staat bij' ik ben blij omdat papa en mama mij graag zien.', en dat is prent 2.
Bij het kruisteken is dit wel:

 

 

Je kan dit boek al voor een eerste kleuterklas gebruiken. Handig voor een klas zou zijn:

Grote prenten die het gebed kunnen begeleiden. Eventueel extra met CD waarop een kind het bidt, of een volwassene met mooie radiostem.

 

Toch vindt ik dit al een zeer goed gebedenboekje.

 

 

 

Kinderen bidden voor kinderen

Kinderen bidden voor kinderen

http://www.kinderenbiddenvoorkinderen.nl/

Er zitten goeie stukken in.

Uitzending bekeken, liedje, prenten, verhaal van  Tinneke Schouten.

Kinderen die echt voor kinderen bidden. Hertaald Weesgegroet.

De site is vooral naar Maria gericht.

Hoor je wat ik zeg?
Nieuwe kindergebeden

Kolet Janssen en Anne Westerduin
http://users.skynet.be/Kolet.Janssen/hoorje.htm

Hoor je wat ik zeg?

Nieuwe kindergebeden

Bidden is God vertellen wat je bezig houdt. Ook al krijg je niet meteen een antwoord. Een gebed kan over alles en nog wat gaan. Over leuke en verdrietige momenten. Over vragen die je hebt of gevoelens die je verwarren.

Bidden kan je op elk moment. Op jouw eigen manier.

	wanneer je op reis gaat
	als je je ergert aan je ouders
	bij de afwas
	tijdens de advent of op Driekoningen
	als iemand je een plezier heeft gedaan
	onder een sterrenhemel
	als je juf ziek is
	bij de eerste sneeuw
	op een moment dat je je eenzaam voelt
	als je opa ziek is
	terwijl je nadenkt over God

Kolet Janssen geeft je woorden om met God te praten. Elke dag opnieuw. Stil in je eentje, samen met anderen. Thuis of op school. Aan tafel of voor het slapengaan. Korte, eerlijke gebeden die echt passen bij wat je als kind meemaakt. Anne Westerduin maakte frisse, gevoelige illustraties bij de vele gebeden.

Vanaf 6 jaar

Met kleurenillustraties van Anne Westerduin

Coproductie met Kok

Gebonden met leeslint, ca.160 p.

Formaat : 19 x 25,5 c

ISBN : 90 80829 03 X

Ik heb dit boek in de bib van Duffel gevonden. "Gebeden, kinderbijbels, die worden niet veel ontleend..." repliceerde de bibliothecaresse .

 

Ik heb er met plezier in gelezen. De stijl is gewoon vertellend, geen rijm.

 

'Nadenken over God'(p148) is een mooi gebed: "Dag meneer God, soms vraag ik me af wie je bent? Lijk je op opa of op de zon?...Misschien ben je wel een mevrouw...."

Het feit dat God misschien vrouwelijk zou kunnen zijn vind ik al fijn gedurfd.

 

Verder: "Ben jij daar helemaal alleen? Of nee, Jezus is daar en mijn oma en nog veel meer dode mensen..."

 

Een ander gebed 'Nadenken over geloof en ongeloof''( p149) begint ontwapenend:" God, weet je wel dat er massa's mensen zijn die niet in jou geloven? Mijn oudere buurjongen bijvoorbeeld....en mijn oom Jos....'Als je dood bent, is het gedaan', zegt mijn oom Jos. Het klinkt alsof hij het niet erg vindt...

Naar het einde van het gebed: ...En je neemt het niemand kwalijk als hij niet in jou gelooft. Ik hoop dat ik altijd in jou blijf geloven.

 

Op pagina 11 heeft zij ook het 'Onze Vader' hertaald. Mooi daarin is "...Geef ons wat we vandaag nodig hebben en vergeef on onze fouten. Help ons ook aan anderen hun fouten te vergeven...."

 

In haar woord vooraf eindigt ze mooi met: " Je kunt de gebeden in dit boek stil voor jezelf lezen. Je kunt ze ook voorlezen aan anderen, thuis of ergens anders, aan tafel, voor je gaat slapen, of op een ander moment. Je kunt een gebed zoeken dat precies bij je past bij wat je die dag hebt meegemaakt. Je kunt de teksten ook aanpassen aan jouw leven en zelf dingen aanvullen. Want bidden doe je helemaal zelf, op jouw eigen manier.

 

Super!

 

Ik ga deze avond voor het eten het eerste gebed ' Op een rotdag' voorlezen voor Louise(6 jaar) en Luc. En als het werkt, dan koop ik het aan. En zo leer ik gaandeweg goede stukjes vinden voor mijn klas.

 

Ook de tekeningen bij elk gebed zijn grappig en gevat.

 

fragment van de website:

 Gebed voor als je ouders gescheiden zijn

Vandaag ben ik bij mijn mama,

En morgen weer bij mijn papa.

Papa en mama zijn niet meer dol op elkaar,

Maar gelukkig nog wel allebei op mij.

Dat is niet altijd makkelijk.

Maar het scheelt toch wel dat ik het weet.

‘We scheiden nooit van jou’, hebben ze gezegd.

En daar houd ik ze aan.

Nu moet ik alles twee keer vertellen,

En heb ik twee bedden en twee plaatsen aan tafel.

’s Ochtends weet ik soms niet waar ik ben,

en soms vergeet ik mijn spullen bij de een,

als ik ze bij de ander nodig heb.

Maar meestal lukt het me wel.

Zo houd ik ze allebei vast.

God, zorg jij voor allebei mijn ouders?

Ook al zijn ze niet meer samen?

Dankjewel.

Zou perfect passen bij een kleuter van mijn klas, Binnen drie jaar zou dit gebed hem deugd doen, nu is hij er nog te jong voor (3 jaar)

Een stukje uit een recensie van Mik Ghys,

 

 Aan het begin van elk hoofdstuk vind je ook een verhaal uit de bijbel dat aansluit bij het thema. Zo kan je zien dat sommige gebeurtenissen van alle tijden zijn. Achteraan in het boek staat nog een gebedsdobbelsteen. Die kan je in elkaar knutselen en gebruiken op een moment dat je het nodig hebt. Een handig trefwoordenregister sluit het geheel af. De speelse illustraties nodigen uit om het boek open te slaan en brengen je onmiddellijk in de juiste sfeer. Je kan er alleen van genieten of samen met anderen, thuis of op school, ’s morgens, ’s middags of ’s avonds. Een praktisch leeslint helpt alvast om het boek veel te gebruiken.

Mik Ghys in Pluizuit, 7 april 2005

 

 

 

 

Stilte en het stiltespel

In het werkplan godsdienst vindt men op pagina 111 bij het hoofdstuk 'Rituelen en Symboliek' een kort stuk over stilte.

Men schrijft hier: "De stilte-ervaring is basis voor gebedsopvoeding. Het is niet zo eenvoudig om een hele groep 'jonge kleuters' stil te krijgen. Via stilte-luister- en hoorspelletjes kan je dit langzaam laten groeien. "

In het ontwikkelingsplan hebben we :

ontwikkelingsaspect 30) stil worden

GodO 30 stil worden	LP	ODET
Tot innerlijke rust komen en ontspannen in voeling komen met zichzelf (bijvoorbeeld via meditatieve muziek); rustig deelnemen aan momenten van bezinning en gebed; via stilte kennismaken met diepte-ervaringen ...	LP	ODET
● Spontane verwondering opbrengen →	LP	ODET
→ stil worden omdat de leidster het voordoet en stilte vraagt →	LP	ODET
→ stil worden omdat je het zelf wil.	LP	ODET
● Even (bijna) stil kunnen zijn →	LP	ODET
→ zichzelf kunnen beheersen en korte tijd stil kunnen worden →	LP	ODET
→ genieten van aandachtige stiltemomenten →	LP	ODET
→ zelf suggesties doen voor stiltemomenten. Zoals je misschien al gelezen hebben sta ik bij de 2,5-3,5 jarige kleuters. Maria Montessori was de bedenker van het stiltespel. De stilte: remming van de beweging Op gewone scholen verstaat men onder 'stilte': het ophouden van gepraat en lawaai';-het onderdrukken van een reactie; het omgekeerde van luidruchtigheid en wanorde. Terwijl toch de stilte kan opgevat worden op positieve wijze,-als een toestand 'verheven' boven de gewone gang van zaken. Als een ogenblikkelijke remming, die inspanning vereist,-als een gebod van de wil,-als een afzondering van de geluiden van het gewone leven,-haast als isolering van de ziel van de stemmen uit de buitenwereld. ( uit De methode, de ontdekkingen van het kind, dr. Maria Montessori) De stilte-les had zijn oorsprong in een toevallige gebeurtenis. Maria Montessori liet de kinderen van een kinderhuis kijken naar een ingebakerde zuigeling van vier maanden. "Niemand kan zich zo stil houden als deze slapende baby..." De kinderen deden hun best om ook zo stil te zijn. Ik doe regelmatig stiltelessen in en uit de klas. - Yoga, handen op de buik en alleen met je gedachten naar je ademhaling gaan. buikademhaling brengt rust, is de ademhaling van je slaap. Borstademhaling geeft energie. Ik begeleidt de inademing:" Laat het zonnetje in je buik komen.", en de uitademing met :" onze buik wordt terug een platte pannenkoek." -Zo stil staan in de rij, dat de duiven op de speelplaats durven komen en de koekjeskruimels na de speeltijd komen oppikken. -Luisteren naar het lied van twee merels op de speelplaats. Ik sta vaak stil in de rij om te luisteren naar de vogels, de duiven, de merels, de mezen, de eksters. -Stil worden voor we de refter binnen gaan voor onze koek en drank. Stil worden voor het middaggebed, voor het gebedje in de klas. -Een belletje in de kring doorgeven zonder dat het belt. -Kijken naar de ademhaling van een hond die in de kring ligt te slapen. Ik had dit gedaan met een oude Golden retriever Bo die ik heel goed kende. De kinderen werden stil door naar zijn buik te kijken, een zeer aparte sfeer. -Stil naar een vlammetje kijken tijdens het gebed. - Het individueel stil worden tijdens het schilderen. Met de driejarigen proberen we 15"-30"  absolute stilte te houden. Een goede uiteenzetting over stilte-oefeningen vond ik op deze site: www.justthisday.org/wp-content/uploads/2010/09/silence.pdf‎ The Daily Ritual of Silence Silence is almost unknown to children today. Noise is so commonplace, that children have rarely known or experienced the tranquillity of silence. They have not seen it modelled. It does not come automatically to them. Silence requires effort, the attention of the will, and maximum self control. For children to become a master of silence, they need to learn to relax, listen and appreciate quiet solitude. They need to learn what their body does when it is still and quiet. They need to understand that when in silence their sense of hearing is heightened so much so that they can hear their own breathing and heartbeat. Maria Montessori was the first educator to ‘recognize children’s need to Montessori, silence is the cessation of every movement. This silence of movement ‘suspends normal life, and raises the person to another level of self’ (The Montessori Method). One hundred years ago, Maria Montessori created the ‘game of silence’ where all the children and the teacher remain as quiet as possible to listen for ‘the lightest sounds like that of a drop of water falling in the distance and the faroff chirp of a bird’ (Montessori, 1936 quoted in Kramer, 1976:115). The teacher can whisper the word ’silence’ very softly, ring a small bell or turn over a prepared sign that says ‘silence. The children stop what they are doing and gather together in a designated space. The teacher whispers ‘Let us close our eyes’. The children, sit in such silence that the room seems deserted1. The children still with their eyes closed waiting to hear the teacher whisper their name. After a few minutes when all children are silent, the teacher softly whispers their names. Children listen attentively for their name to be whispered. When they hear their name, the children walk very quietly toward the teacher – so quietly no one hears them moving. It is important to call every child. If someone does not hear his name, call some of the other children and then call him again. The children need really to listen. When all children’s names are whispered, silence stops and children return to what they were doing before the game began. It is important not to break off the game abruptly According to the writings of Maria Montessori this activity is designed to help children develop a higher level of self-discipline, along with a greater awareness of the beauty of silence and subtlety of sound (Seldin and Wolff 2007). Repeating the game process so habituates the children to immobility and to absolute silence that, when one of them interrupts, it needs only a syllable, a gesture to call him back immediately to perfect order. (Montessori, 1964, p. 205). The end result is a calm and peaceful environment, with everyone feeling calmer after the experience. Variations/Extension: Children need repeated opportunities to experience silence within group and individual settings. In conjunction with the ‘game of silence’, there are many ways of inviting children to silence, including the following: _ Guided visualization _ Meditation _ Yoga _ Progressive muscle relaxation _ Listen to breathing _ Feel heartbeat _ Listen for noises and tell the noises you hear _ Sit quietly and listen to music sounds _ Quiet spaces where children enjoy tranquillity _ Peaceful secluded garden _ Use sand timer for the duration of silence time References Kramer, R. (1976). Maria Montessori. G.P. Putman’s, New York. Montessori , M. (1964). Montessori Method, rev. ed. Schocken Books, New York. Seldin T., and Wolff J. (2007) The Exercises of Practical Life The Montessori Foundation. The International Montessori Council. Wolfe, A. (2007). Renewing the silence game. Montessori International Mazazine, 85, December, 12-13. Montessori St Nicholas Charity.	LP	ODET

Bedenking : Gebedstent in een oranje kleur in plaats van wit.

Een oranje gebedstent kan ook mooi zijn. Mijn jeugdkamer vroeger in de jaren '70 was oranje, met oranje gordijnen. Ze was gelegen op de westkant en 's avond in de zomer gaf dat een speciale warme sfeer in de kamer.
Later bij een lezing over de betekenis van kleur maakte men mij erop attent dat mensen die kiezen voor de kleur oranje zich willen afschermen van de buitenwereld. Denk aan de boeddhistische monniken. Oranje is voor hen symbolisch de kleur van de rijzende zon, van het geestelijk en spiritueel ontwaken.


Ik zou dan in deze tent leggen, hangen:

- een themakaartje
- een knuffel, een lieve oranje tijger of en bruine knuffelbeer ( deze mogen groot van formaat zijn)
- een zoutlamp,  deze geven meestal een oranje gloed af.
- een mobiel met oranje kralen of gouden kettingen
- oranje kussens en dekens.

Geen verschillende kleuren daar dat teveel prikkels geeft.

Gebedstent  voor in de klas.

De gebedstent is een meditatief plekje voor in de klas.
Er liggen witte kussens  en één witte knuffel in.
Er hangt één mooi kaartje of tekening in dat kadert in het thema( bv.: kindje Jezus in de kribbe, een foto van een kleuters die al lang ziek is, Moeder Maria, Sint Franciscus, een palmtakje, een biddende mama, een rouwprentje...) of een foto die raakt, die eerder werd besproken in de klas.
Ik houd graag alles in een lichte kleur met eenvoudige stof om niet teveel prikkels te geven.
Liefst alles in het wit.
Ook een sfeervol veilig lampje dat de kleuter kan uitdoen wanneer hij/zij de tent verlaat.
Het is zeker geen speeltent maar een rustplaats om na te denken. Een plaats waar je je kan terugtrekken en waar je niet gestoord mag worden.
In de nok hangt een mobiel gemaakt van katoen, wol of natuurlijk materiaal van het seizoen.

Zoek een stil plekje voor je tent, een uithoek van de klas of zelsf buiten op de speelplaats als je vanuit je klas goed de controle kan houden. In een montessoriklas is dit  geen probleem daar ' Ik werk in stilte. ' één van de pijlers is van dit onderwijs.

Ik heb een beschrijving uit het hobbytijdschrift Ariadne gevonden :
http://www.ariadneathome.nl/ideeengids-menu/meeneemwigwam.html

 

Levensgebed

Ik ben beginnen te lezen op de site van http://www.jezuieten.org/nl/wie-we-zijn/religieus-leven/ignatiaans-gebed/gebedsvormen

Ignatius stelt voor om minstens één maal per dag tijd uit te trekken voor het levensgebed. Zelf spreekt hij van gewetensonderzoek. Andere benamingen zijn bewustzijns- of aandachtsonderzoek. Het gaat over een moment van biddende stilte om terug te blikken op de voorbije tijd, aan de hand van drie puntjes : dank u, sorry en aub.

Wat is hier bruikbaar voor kleuters:

1 Dank u

Dank U zeggen voor alles wat hen die dag blij heeft gemaakt.

2 Sorry zeggen

Sorry zeggen tegen een vriendje wanneer je hem:haar boos, bang of verdrietig hebt gemaakt.
Sorry zeggen tegen God als ik mijn boosheid niet de baas was en klappen heb uitgedeeld.
Beseffen dat door het uitdagen van een vriendje een nare reactie hebt gekregen , die ook niet juist was.
Reflecteren, vergeving vragen.

3 A.u.b.

Erkennen wat nu moeilijk voor je is, waar je graag steun of leiding bij hebt.

Om kleuters dit te leren hebben ze een voorbeeld nodig:

Dank U

Een juf die dank U zegt wanneer ze een tekening krijgt, deze niet stiekem in de papierbak gooit maar respectvol in de klasmap steekt en op gepaste tijden nog eens pronkt met die tekening.
Een juf die tijdens het fruitmomentje luidop wenst dat ze liever tien handen had gehad om al die 'vragende bananen' gelijk open te doen maar dan blij zegt: "Ben toch blij met mijn twee goeie handen. En jullie ongeduldige bananen, jullie moeten maar eventjes wachten!"
Een juf die oprecht blij is met haar kleuters en waarom ze zo blij is.

De volgende stap is dat de juf een persoonlijk gebed luidop voordoet.
Kleuters proeven de sfeer, aanschouwen een manier van bidden.

Wanneer kleuters ook thuis op deze manier gestimuleerd worden naar het voorbeeld van hun ouders zullen ze gemakkelijker leren bidden.

Sorry zeggen:

Juf kan ook al eens verkeerd zijn. Juf is niet te beroerd om sorry te zeggen.
Juf leert kleuters om uit een geschil te geraken als ze beide kleuters zich slecht blijven voelen bij het nare voorval. En belangrijk, humor aanreiken om het ijs te breken.

Wat ik véél gebruik is de boze boterhammen, boze soep of boze snoep.

"Ik denk dat jullie daarstraks boze boterhammen hebben gegeten. Je moet maar tegen mama zeggen dat ze geen boze boterhammen meer mag maken! Het moet maar eens gedaan zijn met die boze boterhammen. Weg ermee!( mag gerust wat gesticuleer bij!)
De twee boze kleuters kijken me dan ongelovig aan of zijn al lang aan het lachen.

Dan breng ik ze terug tot het besef: eerst was ik boos maar dat was niet fijn, lachen en samen lachen is véél fijner.

Hetzelfde geldt voor thuis. Als een ouder nooit eens zijn ongelijk kan toegeven dan zal het voor zijn kind ook moeilijker zijn om het te leren.

A.u.b.

Dit mag geen wensfabriek worden maar het erkennen wat ik moeilijk vind en waar ik graag hulp bij zou hebben.

Belangrijk hierbij dat ze via verhalen, poppenspel en drama onvolmaaktheden leren herkennen en zich er in  te kunnen inleven. Verkennen van gevoelens. Hoe zou ik het graag hebben. Ligt dat binnen mijn mogelijkheden?


Wat voor de leerkracht verder nog een interessant stuk is :

Contemplatief in de actie

Deze formule werd voor het eerst gebruikt door Hiëronymus Nadal sj. Nadal was een trouwe medewerker van Ignatius en hij kenmerkte zijn meester als “contemplatief in de actie”. Wat bedoelde hij daarmee?
Het gaat in de uitspraak “contemplatief in de actie” niet over een of ander evenwicht tussen contemplatie en actie, tussen gebed en leven, tussen strijd en inkeer. Evenmin betreft het de band tussen beide. “Contemplatief zijn in de actie” wil ook niet zeggen dat je hele dag doorspekt zou zijn met kleine gebedsmomenten. Evenmin wordt ermee bedoeld dat je door de dag heen voortdurend aan God of aan Jezus zou moeten denken en achterhalen hoe Híj dit of dat zou doen.
Nee, als je studeert, lesgeeft, als je een zieke verzorgt, als je een brug bouwt, dan moet je niet ondertussen aan God denken of willen bidden. “Doe alles wat je doet, helemaal” : die grondhouding van totale aandacht bij wat je doet, ziet of hoort is belangrijk. Die aandachtige levenshouding maakt je open voor de diepere dimensie van mensen en dingen, van situaties en gebeurtenissen. Die aandachtige levenshouding draagt ook je gebed : het maakt je open voor Gods aanwezigheid in jezelf, in andere mensen, in heel de schepping.
Als je aandachtig leeft, zul je soms de volgende drieslag kunnen waarnemen, zowel in je dagelijks gebed als in je gewone werk : actie – passiviteit – actie.
-     Je bereidt je voor op wat je vandaag zult moeten doen : een belangrijk maar moeilijk gesprek voeren, lesgeven over een boeiend of saai onderwerp, een stukje muziek inoefenen, enz. Of je bereidt je gebed voor …
-     Dit soort activiteiten maken je ontvankelijk voor iets dat je gegeven kan worden : je wordt ontroerd door wat je in het gesprek wordt toevertrouwd, of je wordt geraakt door een woord uit de tekst die je overweegt – het passieve, contemplatieve moment. Even wordt het je gegeven tot bij díe diepte te komen die je doet leven, tot bij de Bron waar alle leven ontspringt.
-     En precies dat contemplatieve moment dat je gegeven wordt, zet je opnieuw in beweging : je zult met nog meer aandacht luisteren, of je geraakt in gesprek met God, zoals een vriend spreekt met zijn vriend.
In de uitspraak “contemplatief in de actie” slaat het woord contemplatief dus niet op een of andere vorm van expliciet gebed, maar op die momenten – in je gebed of werk -  waarop het je gegeven wordt een diepe verbondenheid met God te beleven. Zo slaat ook het woord actie niet op je werk, in tegenstelling tot je gebed, maar op je actief bezig zijn zowel in je gebed als in je andere bezigheden.
“Contemplatief zijn in de actie” is de wereld leren zien met gelovige ogen, met een contemplatief hart. Het is in een en dezelfde beweging gericht zijn op God en op de wereld van zijn mensen. En het is precies die gerichtheid op God die je gerichtheid op de wereld een kracht meegeeft, waardoor je niet bij de buitenkant van mensen en dingen blijft staan, maar tot in hun diepte en samenhang doordringt.
Het gaat er dus om in de wereld díe diepte te ervaren, die er goddelijk is. Het gaat erom met het centrum van je persoon bij het centrum van de dingen te zijn en bij het hart van de mensen. Zo houd je voortdurend voeling met God, zo leef je in het voortdurende besef  van Gods werkzame aanwezigheid. “Contemplatief zijn in de actie” wil dus zeggen : leven vanuit de goddelijke kern in jezelf, in de anderen en in de wereld, leven vanuit een diepe godsverbondenheid.
Mark Rotsaert sj

Ik heb nog wat verder gelezen op de site, maar dit vond ik de interessantste stukken voor de kleuters en voor de leerkracht.

Bespreking gebedenklapper  'Bidden met kleuters' deel1, gebed(1 - 8)

Bidden met kleuters

D/2010/0938/05
ISBN 9789081568845
2010 – 295 mm x 215 mm
25 bladen

 

Wil je tijd maken om samen met kleuters te bidden en het een tastbare plaats geven in de kleuterklas?

VVKBaO ontwikkelde een heuse gebedenklapper onder de toepasselijke titel Bidden met kleuters. Het is een kleurrijke, kindvriendelijke uitgave geworden waarin gebed en beeld elkaar versterken. Kleuters kunnen hun eigen foto of tekening in de klapper stoppen.
Bidden wordt zo een interactief gebeuren!
 

De gebedenklapper omvat gebeden voor bijzondere gelegenheden: geboorte van een broer of zus, een verjaardag, het overlijden van een familielid. Ook alledaagse situaties zoals samen eten en spelen komen aan bod. Daarnaast vind je er gebeden die geschikt zijn voor het ochtend- en avondritueel en gebeden die passen bij het vertellen van een Bijbelverhaal.

(bron VVKBaO, concept,teksten en lay-out: Veronique de Kock, Hilde Hendrickx en Ann Knapen,
uitgave van DOKO vzw)

 

Ik heb deze gebeden klapper in de klas. Maar tot nu toe nog niet gebruikt. Ik heb hem al enkele keren gelezen. Maar ik ben misschien niet gemakkelijk in het overnemen van een tekst.
Ik heb vroeger poëzie voorgedragen en ik weet van toen al dat ik zéér kieskeurig was in het kiezen van de gedichten. Het moest passen, raken, diepte hebben.

 Ik wil nu vertellen hoe ik deze klapper in de klas wil gebruiken.

 

Gebed 1 : gevoelens

 

Blij , verdrietig,

boos of bang.

Ik weet God

dat ik het

aan Jou

vertellen kan.

 

Goed gebedje maar voor mijn jongste kleuters gaat het begin te snel.

Ik zou het zo herwerken:

 

God,

Ik ben graag blij.

Maar verdriet dat wil ik niet.

Soms ben ik boos ( mimiek, gebaren)

Soms ben ik bang.

God,

Ik weet dat ik het

Jou

vertellen kan.
(stilte, je mag nu stilletjes tegen God vertellen hoe, je je nu voelt)

 

Foto: twee kleuters die naar elkaar lachen, ik zou de vier gevoelens eenvoudig door één kleuter laten zien.

Ik heb dit met mamadag ook gedaan, een mama die boos, bang, blij en verdrietig kijkt, en dit sprak hen erg aan.

 

Gebedje 2: Naam

 

God,

Ik heb een naam.

Mama, papa

vinden die naam

heel mooi,

heel bijzonder.

Zij gaven hem

aan mij,

hun kleine wonder.

 

De naam zou ik al laten invullen, iedere kleuter hoort graag zijn eigen naam.

Opgepast voor nieuwe gezinsvormen: één mama, mama+mama, papa+papa, dus dit zou ik ook al laten invullen als er een andere gezinsvorm bij één van de kleuters aanwezig is.

Het einde vind ik mooi.

Ik zou het herwerken tot:

 

God

Mijn naam is (naam invullen)

Dat weet je wel.

Die heb ik van (mama en papa, mama en moeke, ...) gekregen.

Zij vonden hem mooi en nu vind ik hem ook mooi én

heel bijzonder.

Zij gaven hem

aan mij,

hun kleine wonder.

 

Dit is fijn als de kleuterleid(st)er de kleuters één voor één bij haar roept  de kleuter omarmt en zegt:

 

God

Mijn naam is( kleuter zelf laten invullen)

Dat weet je wel

Die heb ik van (kleuter zelf mama, moeke, papa, vake laten zeggen)

 

Kleuterleid(st)er gaat verder, na een aantal keren kunnen de andere kleuters het meezeggen.

 

Ook fijn om het vast te zetten in het verjaardagritueel.

 

Prent: Er staat, kleef hier een spiegel. Ik zou erbij zetten: Ga voor de spiegel staan, of jezelf met héél de klas in een lang raam spiegelen: Zie jezelf in het raam? Juf start het gebedje: God, mijn naam is...( zeg jullie naam eens), dat weet je wel.( Van wie heb je die gekregen?)...

 

Gebed 3: Doen

Samen zingen,

samen springen,

samen spelen.

Samen lachen,

samen wenen,

samen delen.

Wat leuk,

lieve Jezus

dat we hier

samen zijn met velen.

 

Van dit gebed zou ik prenten, beter nog foto's maken van de eigen kleuters al zingend, springend,...

en deze als begeleiding van het gebed op de grond leggen in de kring zodat ze al zoveel mogelijk kunnen meezeggen.

 

Foto: Een kleuter die aan het zingen is? Ik zou een kleuter met een naamkaartje rond zijn hals naar het kaartje laten wijzen.

 

Gebed 4: Ik kan het al zelf

God,

ik wil alles zelf doen

want ik ben al groot:

jas open,

jas uit,

jas aan,

jas dicht.

Schoen open,

schoen uit,

schoen aan,

schoen dicht.

Juf, mama, papa...

die zijn héél fier.

En als het eens

niet lukken wil

dan helpen

ze met plezier!

 

Jas en schoen open zou ik niet zeggen maar jas en schoen los doen.

Ik herwerk:

 

God

Ik wil alles zelf doen

want ik ben al groot:

Jasje aan

jasje dicht,

jasje los

jasje uit

en ik hang hem zelf aan de haak,

dit doe ik elke dag heel vaak

Juf, (invullen van de gebruikte formulering van mam en papa, gezinssamenstelling, daar kan ook de naam van de zorgouder ingevuld worden.)

die zijn héél fier.

En als het eens niet lukken wil,

dan helpen ze

met veel plezier!

 

Demonstratie van de kleuter die ineens na een hele poos haar jas na de speeltijd toch zelf loskrijgt en aan de kapstok kan hangen. het gebedje kan na de demonstratie hier bij aansluiten. Zo leer je de kleuter zich present te stellen en zijn zelfwaardegevoel stimuleren.

 

Je kan ook het stuk van de jas invullen door:

Schoenen aan, veters vast, veters los, schoenen uit. Maar de jas gaan ze sneller kunnen.

In het montessorischool is een van de pijlers: 'Leer mij het zelf te doen'

Er zij ook vele materialen ontwikkeld om die zelfredzaamheid te stimuleren.

Zie montessori sluitingsrekken met velcro, grote kleine knopen, ritssluitingen, drukknopen, veters, kliksystemen,...

 

Foto: Een kleuter helpt een andere kleuter zijn jas aan te doen... Ik zou hier een foto nemen van een kleuter die naar haar knoopjes kijkt terwijl ze de jas dicht doet.

 

De foto's zijn goed maar spijtig genoeg niet tijdloos. Ik had de kleuters een wit T-shirt gegeven en een neutrale achtergrond zodat het onderwerp van het gebed duidelijker zou zijn.

Ik ga volgend jaar september met een opleiding fotografie starten. Het is een goed onderwerp om hiermee te starten.

 

Gebed 5: Een telgebedje

 

1,2,

tel je mee?

3,4,

met plezier.

5,

dat vind ik zo plezant.

Het zijn de tenen aan één voet

en de vingers aan één hand.

6,7,8,

en als je even wacht

tel ik verder, 9,10!

Lieve God,

heb je dat gezien?

Ik tel van 1 tot 10.

 

Dit doet denken aan het versje van Dikkertje Dap van Annie M.G. Schmidt

 

 

 

 Of het doet denken aan het verjaardagsversje:

1,2,
Ga je mee?
3,4,
Mee met wie?
1,2,3,4,5,6,7,
Mee met de jarige ,
lang zal hij leven!

 Ik zou het zo aanpassen:

1,2,3,4,5,
vijf vingers aan één hand
1,2,3,4,5,
vijf vingers aan één voet
Lieve God
heb je dat gezien?
Ik weet al hoe je tellen moet!

De bijhorende foto: Een hinkelende jongen is tof maar ik zou het houden bij één foto van een kleuterhandpalm en een kleutervoetzool.

Gebedje 6: Blauw

Lieve Maria,
we kijken
samen naar de wolken
die aan de hemel staan.
Er samen
naar kijken
en naar een wolkje wijzen.
Soms vind ik
de hemel
met wolken
net zo blauw
als de jurk
van jou.

Dit vind ik een mooi gebedje, het sluit aan bij hun leefwereld , naar de lucht kijken , eenvoudige verbanden leggen die de meeste volwassenen niet meer kunnen zien.
Het gebed houdt ook een activiteit in zich, naar de wolken kijken.
Ook fijn voor een meditatiemomentje.

Concept van de foto: Een juf met de klaspop Jules op de buik met langs weerzijden een kleuter,  samen liggend naar de wolken kijkend vind ik zéér geslaagd.

Gebed 7: Verjaardag

O, God,
vandaag
ben ik zo blij!
Vandaag,
is het feest
voor mij.
Dat maakt mij
zo reuzeblij!

Goed, eenvoudig.

Het doet me een beetje denken aan het liedje dat ik voor een verjaardag zing.

In (maand invullen) ben ik jarig,
dat is een leuke dag voor mij!
Kom erbij, kom erbij!
Kom en feest nu mee met mij!

Foto: jarige op een verjaardagtroon samen met twee vriendinnetjes.
Ik zou een foto nemen van een kleuter met een kroon die uitbundig lacht. Het blij zijn moet van de foto afspringen.

Gebed 8: Bidden

Ik en jij
we horen erbij.
Ik vouw
hand in hand
en maak het stil
als het kaarsje
brandt.

Ik (of naam kleuter ) steekt het kaarsje aan.
Hand in hand ( je kan kiezen om ze individueel de handen te vouwen of ze 'verbinden' met de handen, elkaar de hand te geven en een kring te maken)
Stil...(wachten)
God hier zijn we dan: Ik, wij  en Jij
Even is het spelen gedaan,
om héél dicht bij Jou te staan. (wachten)
(kleuter blaast het kaarsje uit.)

Dit is fijn om in openlucht te doen. Je voelt de lucht, je hoort de merels fluiten in de lente.
Zelfs bij lichte regenval kan dit aangenaam zijn.

Zo ik heb de eerste acht gebeden besproken. De sterkte van de gebedenklapper is dat de gebeden eenvoudig zijn en aansluiten bij hun leefwereld.
Toch vind ik dat een juf slechts een gebed goed kan brengen als het volledig bij haar kleuters en zelfs bij en haarzelf aansluit. Een juf moet aan de slag gaan met materiaal en niet altijd maar klakkeloos overnemen.
Ik wil zeker niet de makers van deze gebedenklapper bekritiseren want ik vind dat zij een enorme inspanning hebben gedaan om kleuters vertrouwd te maken met het levensgebed.

Spijtig is dat de tijd afleesbaar is van de foto's. Ze zijn aan vernieuwing toe.

De volgende dagen bespreek ik de andere gebeden.

Diana